شک نکنید از هر ورزشکار هنرهای رزمی که بپرسید، به شما خواهد گفت که تمرینات رزمی چه سودمندی‌هائی در پی دارد!
البته بدیهی است که آشنائی به فنون دفاع شخصی، یکی از اصلی‌ترین دلایلی است که باعث محبوبیت هنرهای رزمی شده است. دانستن این‌که چه‌طور در موقعیت‌های خطرناک بتوان از خود دفاع کرد، به معنی در اختیار داشتن سرمایه بزرگی در دنیای امروز محسوب می‌شود، کما این‌که در صدها سال قبل نیز آگاهی از فنون دفاع از خود، در حکم چنین سرمایه‌ای بوده است.
برخلاف این چیزی که اغلب در فیلم‌های سینمائی نشان داده شده است، هنرهای رزمی فقط محدود به مبارزه و زد و خورد نمی‌شود. بسیاری از مردم، اصطلاحاً رزمی‌ کار می‌کنند تا از اندامی متناسب و روی فرم برخوردار باشند. پرداختن به تمرینات رشته‌های مختلف رزمی مثل کاراته، تکواندو و گ‌فو و سایر سبک‌های رزمی باعث بهبود سیستم قلبی ـ عروقی و تناسب ماهیچه‌های بدن می‌شود.
حتی با انجام نرمش‌های سبک که بخشی از تمرینات رزمی را تشکیل می‌دهند، توان بدن افزایش می‌یابد که البته قطعاً به اندازه توان حاصل شده از کار با وزنه نخواهد بود.
در مجموع قدرت عمومی بدن پس از انجام تمرینات و اجرای تکنیک‌های مختلف افزایش یافته و یک رزمی‌کار می‌داند که چه‌طور از قدرت و استقامت به‌دست آمده، به شکلی مؤثر استفاده کند.
اغلب مردم با انجام تمرینات رزمی به دنبال افزایش قابلیت انعطاف‌پذیری بدن خود هستند. در این رابطه ورزش‌هائی مانند تکواندو و تای بوکسینگ به همراه برخی از سبک‌های کاراته و گ‌فو که از ضربات ”های کیک در مبارزات خود استفاده می‌کنند بسیار مؤثر هستند. مجموعاً می‌توان این‌طور گفت که تمامی سبک‌های رزمی در نهایت قابلیت هماهنگی بدنی یک ورزشکار را ارتقاء خواهند داد.
برخلاف بیشتر فعالیت‌های بدنی، ورزش‌های رزمی در ساختار خود از عناصر ذهنی و گاهاً معنوی برخوردار هستند که نه‌تنها قدرت تمرکز ذهنی را افزایش می‌دهند، بلکه عامل مؤثری در کنترل فردی نیز محسوب می‌شوند، احساساتی مانند خشم و ترس از طریق انجام تمرینات رزمی، بهتر کنترل می‌شوند. بسیاری از هنرمندان رزمی‌کار، در درون خود به نوعی آرامش و اطمینان حاصل از تمرین دست می‌یابند. در دنیای پرتلاطم امروز، یک رزمی‌کار به خوبی قادر خواهد بود تا بر استرس درونی خود غلبه کند. انجام تمرینات رزمی چه به‌صورت انفرادی و چه گروهی در یک باشگاه، باعث می‌شود تا مشکلات زندگی روزمره، خودبه‌خود به‌دست فراموشی سپرده شوند و در نتیجه این افراد با نشاط، پرانرژی و آماده برای مقابله با مشکلات این دنیای بزرگ خواهند بود!
تمرین هنرهای رزمی معمولاً نیازمند صرف زمان و طی شدن مراحل مختلفی است تا پیشرفت لازم در آن حاصل شود. به همان نسبت که یک فرد در هنرهای رزمی پیشرفت می‌کند، حس کامل بودن و اعتماد به‌نفس در وی پدیدار می‌شود. به‌طور خاص این امتیاز می‌تواند برای کودکانی که هنوز به اعتماد به‌نفس کافی نرسیده‌اند، بسیار سودمند باشد. افزایش حس اعتماد به‌نفس نزد کودکان (و حتی بزرگسالان!) باعث می‌شود تا آنها اثرات مثبت این حس درونی را در ابعاد مختلف زندگی خود ملاحظه کنند. به عبارت ساده‌تر سایر چالش‌های زندگی آنها، چه فیزیکی و چه روحی با اضطراب کمتری روبه‌رو خواهد بود. انجام تمرینات رزمی، جدای از این‌که برای کودکان و نوجوانان دارای مزایائی خواهد بود، والدین آنها را نیز بی‌نصیب نخواهد گذاشت و آنها خواهند دید که فرزندانشان غالباً در نتیجه رعایت قوانین و نظم حاکم در کلاس‌های رزمی، نظم بیشتری پیدا خواهند کرد. چنین نظمی به‌ندرت در سایر ورزش‌ها دیده می‌شود.
رعایت احترام موضوعی است که تمامی مربیان هنرهای رزمی در کلاس‌های خود تأکید ویژه‌ای به روی آن دارند. اغلب افرادی که از سنین پائین به ورزش‌های رزمی پرداخته‌اند، اغلب کودکانی مؤدب و خوش‌فکر بوده‌اند، صرف نظر از این‌که از چه شرایط و سابقه اقتصادی برخوردار هستند و در چه خانواده‌ای متولد شده‌اند.
مزایای انجام هنرهای رزمی شامل جنبه‌های مختلف جسمی، روحی و عاطفی می‌شود. به همین دلیل چندان جای تعجب نیست که چرا کودکان و بزرگسالان همگی به ورزش‌های رزمی علاقمند هستند!
در پایان به این نکته توجه داشته باشید ورزش‌های رزمی که صرفاً به روی مبارزه و زد و خورد تأکید دارند، ممکن است سودمندی آن‌چنانی از نظر روحی و ذهنی نداشته باشند. بنابراین شناخت و تمرین یک ورزش رزمی مناسب برای دست‌یابی به تمامی مزایا و سودمندی‌های حاصل از آن موضوعی مهم و غیرقابل انکار است.

▪ چگونه می توان از میزان بروز آسیب در ورزش های رزمی کاست ؟
استفاده از پوشش های محافظتی نقش موثری در کاهش میزان بروز صدمات ایفا میکند. این پوشش ها برای ساعد ، دست ها ، قفسه سینه ، گونه ها و پا در دسترس هستند. حتی محافظ دهانی برای حفاظت از دندانها و پوششی برای محافظت از دندانها و پوششی برای محافظت از بیضه ها نیز وجود دارد.
▪ در این ورزش ها چه نوع آسیبهایی بیشتر مشاهده میشوند؟
به طور کلی آسیب های دست و صورت نه و اندامها را می توان نام برد. در تمامی مطالعات انجام شده ، شایعترین آسیب ها به صورت خونمردگی ، پیچ خوردگی و کشیدگی بوده اند. آسیب های ارتو پدیک ناشی از ضربه های مستقیم ، تکرار زیاد حرکات و مانورهای بالستیک و چرخشی می باشند. موارد شدید آسیب مثل پارگی احشاء ، فلج و ضربه مغزی هم مشاهده شده اند.
▪ شایعترین آسیب های ناحیه سرو گردن را شرح دهید ؟
پارگی ها ، خونریزی از بینی ، هماتوم دور چشم از جمله این موارد هستند. خراشیدگی قرنیه در اثر برخورد ناخن انگشتان رخ می دهد. ضربه به مغز در اثر ضربات بلند و یا چرخشی ایجاد می شود. اگر ورزشکار ناک اوت شد . باید تشخیص آسیب ستون فقرات گردنی را مد نظر داشت .
▪ آیا استفاده از وسیله محافظتی سر تضمین کننده جلوگیری از آسب ها ی فوق است ؟
این پوشش ها جلوی بسیاری از صدمات به بافت نرم صورت ( یعنی پارگی ،بریدگی و آسیب به بافت نرم گوش و جمجمه ) را میگیرند. اما متاسفانه بر عکس عقیده بسیاری از افراد ، برای جلوگیری از آسیب های مغزی مناسب نیستند.
▪ اثر ضربات وارد شده به مغز چیست؟
بعضی شواهد نشان می دهند که آسیب های مکرر مغزی ، چه با بیهوشی و چه بدون آن ، سبب نوع خاصی از صدمات مغزی شده و سبب کاهش توانایی انجام فعالیت فرد می شود. اگر چه یک ضربه میتواند شدیدتر از دیگری باشد، اما هیچ ضربه ای جزیی و ناچیز تلقی نمی شود و در حقیقت اثر هر ضربه ای بر روی اثر ضربات قبلی اضافه خواهد شد. ضربات بسته به سر سبب اعمال فشار های پاره کننده ای برفیبرهای عصبی و نورونها می شود که در ضربات جانبی بسیار خطر ناک تر است . چون چانه به عنوان اهرم عمل می کند، ضربه به این ناحیه حداکثر نیرو را ایجاد خواهد کرد. پارگی عروق خونی درمغز سبب ایجاد خونریزی مغزی و یا بین مغز و پرده های پوشاننده آن(Subdural hematoma) خواهد شد.
استفاده از وسایل محافظتی دست و پا سبب کاهش شدت ضربه به مغز خواهد شد، اما احتمال پارگی فیبر های عصبی را افزایش خواهد داد.
▪ چه نوع آسیب هایی در اندامها رخ می دهند؟
این آسیب ها متعدد هستند. پیچ خوردگی ، کشیدگی ، شکستگی ، در رفتگی و پاره شدن تاندون ها از جمله این صدمات می باشند . شایعترین آسیب ، ایجاد هماتوم در ساعد، ران ، پشت ساق و پا است.
آیا ورزش های رزمی مثل کاراته و تکواندو سبب استنوآرتریت در استخوانهای دست می شوند؟
درمطالعه ای که در انگلستان انجام شده ، مدرکی به نفع شروع زودرس استئوآرتریت و یا تنوسینوویت به دست نیامده است . اما به هر حال چهار حرکت ذیل توان بالقو ه ای برای ایجاد این گونه آسیبها را دارند: حرکت شنا روی مشت بسته ، مشت زدن مکرر به اجسام سخت ، تبوکس و شکستن اجسام .
نحوة آسیب دیدگی زانو در ورزش های رزمی چگونه است ؟
چون در این ورزشها از حرکات بالستیک و چرخشی به وفور استفاده میشود. آسیب ها معمولا در اثرراست شدن بیش از حد زانو ، چرخش ، خم شدن و حرکات جانبی بیش از حد ایجاد می شوند . آسیب در منیسک ها ، رباطها، تاندون کشکک و شکستگی های اپی فیز نیز شایعند . در رفتگی زانو بسیار نادربوده و اورژانسی جدی است.
▪ شایعترین نوع و محل آسیب در ورزش های رزمی کدام است؟
هماتوم شایعترین نوع آسیب است که می تواند در هر عضوی ایجاد شود ، اما شایعترین محل آن عضله چهار سر رانی است . درد شدید مانع ادامه فعالیت ورزشکار خواهد شد. یک عارضه دیررس آن، استخوان سازی درون بافت عضله در اثر التهاب میباشد .
▪ چه آسیب ها یی در مچ پا و پا رخ می دهند؟
پیچ خوردگی مچ ، شکستگی ، آسیب به پشت پا ، انگشت دوم و پنجم هم شایع هستند و احتمال ایجاد استئوآرتریت در سالهای بعد را افزایش میدهند.
▪ چرا در ورزش های رزمی به ضربه های ناحیه اپی گاستر ( بالای شکم ) اهمیت داده میشود؟
هدف از این گونه ضربات ، اثر گذاری بر روی شبکه خورشیدی است که گانگلیون سلیاک را احاطه کرده است . ضربه به این منطقه باعث اختلال تنفسی گذرا در حریف شده و لذا شخص برای ضربات بعدی آمادگی دفاعی لازم را ندارد ( برای حدود ۲۰ تا ۴۰ ثانیه ) و فرصت خوبی برای فرد حمله کننده است تا ضربات نهایی بعدی را وارد نماید.
▪ شایعترین آسیبهای ناحیه تنه را نام ببرید.
دنده ها ، شبکة خورشیدی ، پانکراس و بیضه ها درمعرض آسیب ناشی از ضربه واقع میشوند.
▪ آسیب هایی را نام ببرید که مانع ادامه مسابقه می گردند؟
۱) شکستگی ها
، ۲) ضربات مغزی که منجر به فراموشی ، اختلال درک زمان و مکان و خصوصا از دست رفتن سطح هوشیاری شوند،
۳) صدمات چشمی که سبب اختلال دید شوند مثل هماتوم ، پارگی و آسیب های دور کرة چشم ،
۴) صدمات خاصی که به بیضه ها وارد می شوند و هماتوم اسکروتوم ( کیسه بیضه) ایجاد می نمایند.
▪ آیا ورزشکاری که سابقه صرع دارد،می تواند به ورزش رزمی بپردازد؟
به نظر می رسد برنامه تمرینات منظم ورزشی اثری مثبت روی کنترل تشنج خواهد گذاشت ، گزارشی از تشدید و یا آغاز حملات صرعی مکرر با ورزش وجود ندارد . تصمیم قطعی در مورد اجازه دادن به ورزشکار برای شرکت در تمرین و مسابقه بسیار سخت است و باید موارد زیر را در نظر داشت :
ـ به نظر نمی رسد وجود تشنج در طی تمرین یا مسابقه ورزشکار را درمعرض آسیب جدی مغز و یا نخاع قرار دهد.
ـ ضربات منفرد یا مکرر به سر سبب غیر قابل کنترل شدن تشنج و یا ایجاد آن نمی شوند، اما بهتر است که به علت وجود خطرات بالقوه ، از ضربه زدن به سر خودداری شود.
درصورت وجود چه نوع اختلالاتی ، ورزشکار مجاز به شرکت در مسابقه نخواهد بود؟
کاردیت یا التهاب قلبی ،فشار خون بالای کنترل نشده ، بیماریهای شدید مادر زادی قلب ، فقدان یک چشم یا اختلال عملکرد بینایی ، فقدان یک کلیه ، بزرگی کبد و طحال، صرع کنترل نشده ، نارسایی ریوی ، عفونت های پوستی مثل زرد زخم ، گال و یا هرپس از جمله بیماریهایی هستند که ورزشکار درصورت ابتلا به آنها نباید درمسابقات شرکت نماید.
▪ چنانچه ضربه به ناحیه اپیگاستر باعث افت فشار خون و کاهش تعداد ضربان قلب و تنگی نفس در ورزشکار شود، اقدامات اولیه شامل چه مواردی می باشد؟
اقدام درمانی باید در راستای ثابت نگاه داشتن فشار خون انجام گیرد. به همین جهت ورزشکار را به پشت خوابانده و پاهای وی را بالا می آوریم تا خون از اندام تحتانی به سمت قلب سرازیرشده و متعاقب آن با افزایش برون ده قلبی ، فشار خون بالا رود.
همچنین درصورت گرفتگی عضلات دیواره شکم ، ورزشکار باید زانو های خود را به سمت قفسه سینه در داخل شکم جمع کند تا درد و گرفتگی رفع شود. این عمل به بهبود نفس و برگشت به حالت عادی نیز کمک خواهد کرد.
▪ درصورت ضربه به بیضه در ورزشکار رزمی چه اقداماتی لازم است؟
درچنین وضعیتی فرد باید به پشت خوابانده شود و زانو هایش را به سمت سینه جمع کند. سپس تکه های یخ بر روی کیسه بیضه قرار داده شود تا تورم و خونریزی اطراف آن کاهش یابد . در صورت ادامه تورم و درد باید مصدوم را فوراً به بیمارستان ارجاع کرد.

● self Defense - دفاع شخصی
امروزه چگونگی انجام دفاع شخصی شاید یکی از مواردی باشد که یادگیری آن تا حدی لازم است. این ورزش بویژه برای بانوان می تواند جدیتر گرفته شود چرا که آنها می توانند در اجتماع و شهرهای شلوغی نظیر تهران بیشتر در معرض خطر و تهدید قرار گیرند.
باید توجه داشت که قبل ازتمرین و بدست آوردن تبحر در انجام دفاع شخصی، نه فقط بدن و شرایط فیزیکی بلکه ذهن و شرایط روحی نیز می بایست تمرین داده شوند.
برای مثال سریع فکر کردن، تصمیم گیری آنی، و از دست ندادن روحیه در موضوع دفاع شخصی از همیت بسیار زیادی برخوردارند. . اگر بدن شما ورزیده باشد اما نتوانید سریع تصمیم بگیرید که چگونه برابر شخص حمله کننده از خود دفاع کنید، مطمین باشید که شخص مهاجم بر شما غلبه خواهد کرد چرا که حمله ای که در چند ثانیه رخ می دهد، حتما" از سرعت بالایی برخوردار است و زمان در آن نقش مهمی را ایفا می کند.
برای آماده سازی خود جهت یادگیری انجام حرکات دفاع شخصی توجه کنید که موارد زیر را رعایت کنید:
▪ آماده سازی شرایط بدنی
بخاطر داشته باشید شرایط بدنی یکی از مهمترین عوامل در این ورزش است.
تمرینها و نرمشها جهت آماده سازی بدن. مانند: نرمش و تمرینات بدنسازی (نه پرورش سنگین عضلات و اندام). برای مثال کار با دمبل و پرورشهای اندامی که برای هنرهای رزمی کاربرد دارند.
تمرینات و حرکات کششی جهت انعطاف پذیر کردن بیشتر بدن. حرکاتی مثل تمرینات ژیمناستیک و غیره.
▪ آماده سازی شرایط روحی
سعی کنید اعتماد نفس خود را بالا برید. به خود ایمان داشته باشید و به این موضوع معتقد باشید که یک در دفاع از خود پیروز خواهید بود.
اما حریف را مهاجم را هیپگاه دست کم نگیرید، چرا که اگر او خود را قوی نمی دانست دست به حمله نمی زد.
▪ تقویت سرعت در فکر کردن و تصمیم گیری
سعی کنید سرعت تصمیم گیری را در خود بالا برید. برای اینکار مثلا" می توانید تمرینات ریاضی حل کنید و یا بازیهای کامپیوتری به اصطلاح Arcade بازی کنید.
فکر کنید که در شرایط دفاع، به کدام قسمت بدن حریف می توان ضربه زد تا او ناکار شود. برای مثال، شکم، چشم، دماغ، بیضه و گلو اعضایی هستند که با ضربه به آنها می توان شخص را یا کاملا" ناکار کرد و یا سرعت را از آن گرفت.
▪ تقویت سرعت در حرکت
سعی کنید سرعت حرکات خود را بالا برید. عضلات و اندام خود را آنقدر بزرگ نکنید که وزن آنها باعث کاهش سرعت حرکت آنها شود.
از ورزش و نرمشهای سرعت مانند طناب زدن، تمرینات با توپ و کاتاهای ورزشهای رزمی استفاده کنید.

دوره آموزشی دفاع شخصی

دفاع شخصی یا دفاع از خود به پادکارهایی گفته می‌شود که شخص برای حراست از سلامتی یا اموال خود یا دیگری به‌کار می‌بندد. در بسیاری از نظام‌های حقوقی جهان، دفاع مشروع به‌ عنوان حقی شهروندی برای جلوگیری از زورگویی به رسمیت پذیرفته شده‌است.

برخی از سبک‌های رزمی از ابتدا مبتنی بر دفاع شخصی هستند و بر همین اساس تمرینات خود را تدوین نموده اند .

برخی دیگر از سبکهای ورزش‌های رزمی شکل مبارزه‌ای دارند که میتوان گفت تکنیک‌های آنها برای دفاع شخصی نیز مؤثر است.

برخی از باشگاه‌های رزمی، به‌منظور کاربردی‌تر شدن دفاع شخصی، ترکیبی از تکنیک‌های رشته‌های مختلف رزمی را تمرین می‌کنند و همچنین تمرینات خود را با توجه به سبک زندگی، شغل، سن، جنسیت و تواناییهای فیزیکی و ذهنی هر شخص، اختصاصی می‌کنند.

با توجه به روند ازدیاد تعرضهای اراذل و اوباش و همچنین افزایش سرقتهای خیابانی فراگیری دفاعهای شخصی به منظور دفاع از حریم شخصی و کاهش آسیب دیدگی جسمی و روحی امری است ضروری.

این دسته از فنون علاوه بر پوشش دادن حریم شخصی با توجه به اینکه ورزشهای توان افزایی هم هستند مورد استقبال بخش زیادی از اجتماع امروزی قرار گرفته اند.

آموزشهای دفاع شخصی باید ساده وکوتاه مدت بوده و هدف آن بیشترآموزش برای فراگیران مبتدی باشد.

در این دوره کوتاه فرا گیران باید بتوانند در زمینه‌‌‌ دفاع شخصی، بدون داشتن سلاح درکوتاه ترین زمان ممکن آمادگی پیدا کنند و آموزش ببینند.

همچنین دوره دفاع شخصی باید ساده باشد زیرا فراگیر تاکتیکهای پیچیده مستلزم زمان طولانی تری بوده و به هنگام فشار روحی اجرای آنها مشکل تر خواهد بود.

یادگیری استفاده از مهارت های دفاع شخصی برای زنده ماندن در یک خطر بالقوه مرگبار، بخصوص زمانی که هرگز آن را تجربه نکرده اید می تواند بسیار مهم باشد.

مهم نیست که چقدر تجربه در ورزش های رزمی دارید، آن را نمی توان با زمانی مقایسه کرد که در شرایطی واقعا خطرناک گیر افتاده اید و زندگی تان در خطر است.

شاید بی اغراق باید گفت تکنیکهایی کامل است که رزمی کار و یا ورزشکار بتواند به راحتی و بدون نیاز به قدرت جسمی بالا از خود دفاع کند.

مبارز باید بتواند از ضربه‌های مشت، آرنج، زانو، پا، فنون درگیری و گلاویزی ایستاده، در خاک، فنون پرتابی و قفل مفاصل استفاده کنند؛ که شامل ترکیبی از تمام ورزش‌های رزمی می‌باشد.

بزرگترین و معتبرترین سازمانهای برگزاری این مسابقات در جهان، سازمان‌های یو اف ‌سی، استریک‌ فورس و ریزین می‌باشند.

قصد ما این است که با ارائه این تکنیکها قدرت ، سرعت و تمرکز شما را در برخورد با مشکلات اینچنینی بالا ببریم تا بتوانید بحران پیش آمده را به بهترین شکل کنترل کنید.

یاد میگیرید که در هنگام بروز درگیری ناخواسته چگونه بر اعصابتان مسلط باشید و با کمترین بهره جسمی هم بتوانید از خودتان دفاع کنید و حریف را وادار به عقب نشینی کنید .

در این مسیر کار با سلاح سرد رزمی را هم در صورت تمایل آموزش می بینید.

سلاحهای سرد از دیرباز با ورزش های رزمی عجین شده و جزئی از آن به حساب می آید.

با سلام در خدمتم با یه مسئله اجیب (عجیب نه اجیب) ! من شاخ در آوردم ! یه نگاه به بنر تبلیغاتی زیر بندازید لطفا . بهتون چه حسی دست میده ؟ یه آش شعله قلمکار ! مشخص هست مربی باشگاه مورد نظر هیچ درکی اساسا از هنرهای رزمی نداشته که هر چیزی از دم دستش گذشته رو گفته ترکیبش توی این سبکی که من میگم هست !

دیوار حاشا از دیوار چین بلند تره ! اخه مگه میشه ؟ مگ داریم ؟ شما دو دیقه کامل به این بنر نگاه کن ! اخه برداشته اسم تمام سبکارو نوشتی که چی بشه ؟ انقدر ناشی که نوشته بوکس موی تای و کیک بوکس !!! ناشی در حدی که نمیفهمه مویتای از کیک بوکس و بوکس کامل تره ناشی تر اینه که نوشته جودو جوجیتسو و جوجیتسو برزیلی. ده آخه کی دیگ jjj تدریس میکنه که تو جوجیتسو خالی رو نوشتی ؟ سبکی که به اصطلاح خودش کامل ترینه حتی ضربه با سر رو ممنوع و خطا اعلام کرده در صورتی که سبکای دیگ مثل کودو سامبو و اراشی ازاد گذاشتنش !! سبک ایرانیه رو کاری ندارم ولی خدایی هنرجو هایی که میان تو باشگاهت سالم بیان بیرون من دست صاحب سبکم میبوسم ! خوبه از گفو و نینجا و وینگ چون واینا اسمی نیاوردی خواهشا در انتخاب سبک دقت فرمائید من به سبک بی احترامی نمیکنم ولی اگر اهداف کسی که این سبکو تاسیس کرده اینطوری باشه واقعا باید در سبک و باشگاهو گل گرفت ! انشالله این بچه 1 ساله رو در سبک های رزمی ایرانی (بومی) معرفی میکنم !

توانایی محافظت از خود از لحاظ فیزیکی از آسیب یکی از حقوق بشری است که باید برای همه ازجمله کودکان در دسترس باشد. دفاع شخصی یکی از مهارت هایی است که غالبا در دنیای امروزه نادیده گرفته می شود اما بسیار مهم است. در زمانی که عامل قلدری در مدرسه یک مشکل بزرگ است باید اطمینان حاصل کنیم که فرزندان مان در صورت نیاز توانایی دفاع از خود را دارند.
دفاع شخصی نه تنها به کودکان اجازه می دهد که بطور ملموس از خود در برابر حملات فیزیکی دفاع کنند بلکه مزایای زیادی برای زندگی روزمره آنها نیز به دنبال دارد. آنها می توانند ارزش ها و اصول مهم  مانند کار سخت، فداکاری، پشتکار و اهمیت حفظ روابط شخصی را نیز یاد بگیرند.
هنرهای رزمی به آنها دفاع شخصی و خیلی از چیزهای دیگر می دهد. هنرهای رزمی می تواند مزایای زیادی برای کودکان دارد و این قطعا همان چیزی است که باید برای آنها در نظر بگیرید. کودکان از مراحل مختلف توسعه می گذرند بنابراین بهتر است که اطمینان حاصل کنید که کودکتان در معرض اصول درست دفاع شخصی قرار می گیرد.
اگر می خواهید فرزندان خود را به ورزش ببرید برده و فعالیتی امن و سرگرم کننده برای آنها مهیا کنید یادگیری دفاع شخصی یکی از بهترین گذینه ها می باشد. در ادامه این مقاله از گاه اینترنتی ژیار آنلاین به توضیح 4 دلیل که نشان می دهند یادگیریدفاع شخصی برای کودکان بسیار مهم است می پردازیم.

آنها با دانش دفاع از خود قدرت می گیرند

همانطور که قبلا گفته شد، دفاع شخصی یک حق اساسی برای انسان است که کودکان را نیز شامل می شود. دانش و اهمیت دفاع از خود نمی تواند در رشد کودک بیش از حد باشد. هنرهای رزمی می توانند با این دانش و البته مسئولیتی که با آن می آید فرزندان شما را تقویت کنند.
این که فرزندان شما در رشته باستانی موی تای تایلندی ثبت نام می کنند یا هنر ملایم جوجیتسوی برزیلی مهم نیست، هنرهای رزمی به فرزندان شما یاد می دهند که بسیاری از تکنیک های پیچیده و نحوه اجرای درست آنها را یاد بگیرند. هنرهای رزمی به کودکان می آموزند که فیزیکی بودن ابزار مورد استفاده برای آسیب رساندن به دیگران نیست بلکه صرفا برای دفاع از خود در مقابل هر گونه حمله یا تهدیدی می باشد.

به کودکان کمک می کند که با اپیدمی قلدری در مدرسه مقابله کنند

قلدری و تهدید کابوس هر پدر و ماردی است که برای کودکان شان بوجود آید. اما متاسفانه این اتفاق در مدرسه، زمین های بازی و حتی محافل اجتماعی برای کودکان پیش می آید. ما روزی خواهیم فهمید که کودک ما قلدر است یا مورد آزار و اذیت قرار گرفته است.
قلدری در مدرسه مشکلی است که خیلی پیش ها نیز وجود داشته و حتی ممکن است که خود ما نیز آن را در دوران مدرسه تجربه کرده باشیم. در حالی که ما به عنوان یک جامعه برای متوقف کردن آزار و اذیت در فضای آموزشی مبارزه می کنیم اما حقیقت این است که متاسفانه این مشکل هنوز نیز وجود دارد. ما توانایی پایان دادن به زورگویی را توسعه مهارت های اجتماعی کودکانمان داریم. هر کودک خاصی می تواند یک هدف قلدر یا هدفمند باشد. یکی از راههای توسعه مهارت های اجتمای کودکان ما از طریق هنرهای رزمی می باشد.

هنرهای رزمی بسیاری از ارزش ها و اصول مهم را آموزش می دهند

شاید تاکنون شنیده باشید که هنرهای رزمی برای تمرین کنندگان آن بسیاری از ارزش ها و اصول مهم را شکوفا می کند. هنرهای رزمی از طریق غلبه بر موانع و اجازه دادن به نگاهی عمیق به درون توانایی های خود اطمینان حاصل می کند که بسیاری از درس های مهم زندگی را در داخل باشگاه یاد می گیریم. برخی از این ارزش ها که هنرهای رزمی به ما می آموزند عبارتنداز صداقت، فروتنی، افتخار، احترام، شجاعت، نظم و انظباط.
اصل مهم دیگر اهمیت شکست است. در طول زندگی مردم ملزم به شکست هستند، اما هنرهای رزمی به ما می آموزند که شکست را درک کرده و آن را به عنوان فرصتی برای بهبود خود ببینیم. این آموزه ها و اصول از کتاب های درسی داخل یک کلاس آموخته نشده اند، اما در زندگی ما به عنوان دانشگاهی به همان اندازه مهم هستند.

مسئولیت و دستورالعمل را به کودکان می آموزد

یکی از مهمترین درس های هنرهای رزمی برای کودکان ما ایجاد نظم و مسئولیت است. با به عنوان یک شخص باید خود پندارانه و مسئول اقدامات خود باشیم. هرچه زودتر آن را یاد بگیریم بهتر است. به کودکان تان با ثبت نام در کلاس های رزمی احساس مسئولیت را بیاموزید. ما اغلب با چالش ها و موانع روبرو هستیم، مسائل دشوار و خطرناکی که مانع از عبور از یک طرف به سوی دیگر می شوند. اینکه چگونه تصمیم می گیریم که با این مسائل برخورد کنیم تعیین می کند که آیا موفق می شویم یا شکست می خوریم.

پس منتظر چه هستید؟ کودکان خود را در کلاس های هنرهای رزمی ثبت نام کنید و پس از مدتی تاثیرات خارق العاده آن را در کودکتان مشاهده کنید.

آمادگي جسماني يعني داشتن قلب، عروق خوني، ريه و عضلات سالمي که فرد بتواند به بهترين نحو، کارها و وظايف محوله اش را انجام داده و با شور و نشاط در فعاليتهاي ورزشي و تفريحات سالم شرکت کند. بايد توجه داشت اين تعريف شامل عامه مردم مي شود. اما زماني که صحبت از بخش ورزشي و ورزشکار در ميان باشد،عواملي چون تغذيه مناسب و کافي، نوع کار، ميزان استراحت، نداشتن اضطراب و فشارهاي عصبي بسيار با اهميت بوده و نمي توان نقش آنها را در برنامه يک ورزشکار ناديده انگاشت.

بدن انسان برای اینکه بتواند نقش خود را به طور مؤثر در زندگی ایفا کند باید از آمادگی جسمانی خوبی برخوردار باشد یعنی به طور مداوم انرژی لازم را در اختیار داشته باشد تا بتواند وظایف خود را به نحو احسن انجام دهد www.honarhayerazmi.com
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از سایت پزشکان ایران ، وقتی سخن از آمادگی جسمانی به میان می آید مقصود از آن داشتن چنان قلب ، عروق خونی و ریه ها و عضلاتی است که بتوانند وظایف خود را به خوبی انجام دهند و با شور و نشاط تمام در فعالیت ها و تفریحات سالمی شرکت کنند که افراد عادی و غیر فعال از انجام آنها ناتوانند.
عوامل متعددی در آمادگی جسمانی مؤثر است اما چهار عامل بیش از عوامل دیگر در این میان ایفای نقش می کنند این عوامل عبارتند از (قدرت عضلانی، استقامت عضلانی، انعطاف عضلانی و استقامت قلبی ریوی)

● قدرت عضلانی
همانطور که می دانید حدود ۴۰ درصد وزن بدن را عضلات تشکیل می دهند این عضلات در خود تولید انرژی می کنند که این نیرو قدرت عضلانی نامیده می شود که البته قابل اندازه گیری نیز هست. مهمترین عامل شناخته شده در آمادگی جسمانی استعداد و توانایی عضلات در وارد کردن نیرو یا مقاومت در برابر آن است.
تمرینات قدرتی از عواملی است که سبب حجیم شدن تارهای عضلانی می شود و توانایی فرد را در کاربرد نیروی تولید شده افزایش می دهد. قدرت عضلانی اهمیت بسیاری در ورزشهای مختلف و البته فعالیت های روزانه دارد بسیاری از مردان و حتی ن از عضلات بازو و سرشانه ضعیفی برخوردار هستند که باعث ضعف در فعالیت های ورزشی و روزانه و ایجاد درد و بیماری در سنین بالا می شود.

● استقامت عضلانی
عضلات در خود انرژی ذخیره می کنند. این عمل به ماهیچه ها امکان می دهد که مدت زیادی به فعالیت خود ادامه دهند. این عمل عضلات را استقامت عضلانی گویند. استقامت عضلانی عبارت است از ظرفیت یک عضله یا گروهی از عضلات برای انقباض مداوم.
معمولاً استقامت عضله را با قدرت عضلانی اشتباه می گیرند ولی باید توجه کرد که معمولاً استقامت عضلانی عبارت است از توانایی در کاربرد قدرت و نگهداری این توانایی برای مدت نسبتاً طولانی. برای مثال در فعالیت هایی چون: برف پارو کردن، چمن زدن، نظافت و یا حرکات ورزشی چون دراز و نشست، بالا کشیدن بدن در حالت بارفیکس و . . . استقامت عضلانی نقش اساسی دارد که می شود با تمرینات منظم ورزشی آن را افزایش داد.

● انعطاف عضلانی
توانایی در کاربرد عضلات در وسیعترین دامنه حرکت آنها به دور مفصلها را انعطاف پذیری گویند. این عامل در آمادگی جسمانی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
با تمرینات ورزشی میزان توانایی مفاصل بدن در خم شدن و چرخیدن بیشتر می شود و در نتیجه کارایی عضلات بهبود می یابد اگر مفاصل از انعطاف کمی برخوردار باشند محدودیت حرکتی برای بدن ایجاد می شود.
انعطاف پذیری در فعالیت های روزانه چون باغبانی، خانه داری، فعالیت های ورزشی که احتیاج به نرمی و انعطاف پذیری دارند مؤثر است. که البته این نقش در فعالیت های ورزشی چون ژیمناستیک ، دو میدانی و . . . پر رنگ تر می شود.

● استقامت قلبی و ریوی
بسیاری از دانشمندان و صاحب نظران ورزشی عقیده دارند که عامل استقامت قلبی ریوی در آمادگی جسمانی بیش از عوامل دیگر اهمیت دارد و بعضی دیگر دقیقاً بر عکس این نظریه مهر تأیید زدند. اما تجربه نشان داده است که استقامت قلبی ریوی از عوامل اساسی آمادگی جسمانی است و با تمرینات استقامتی شدید و سنگین می توان آن را ارتقاء بخشید.

هنرهای رزمی به سیستم‌ها و سنت‌های مدونی از تکنیک‌ها و فنون مبارزه‌ای گفته می‌شود که با انگیزه‌ها و دلایل متفاوتی تمرین می‌شوند؛ برای دفاع شخصی، رقابت در مسابقات، سلامتی بدنی و تناسب اندام، سرگرمی و تفریح و همچنین رشد و تعالی ذهنی، جسمی و معنوی.

اصطلاح هنرهای رزمی بیشتر به رشته‌های رزمی شرق آسیا اشاره دارد، اما رشته‌های غربی همچون بوکس، ساواته، پانکریشن و انواع کشتی نیز گاهی در مجموعهٔ هنرهای رزمی قرار داده می‌شوند. هنرهای رزمی به سه گروه «مسلح»، «بی‌سلاح» و «مسلح و بی سلاح» تقسیم می‌شوند. اولی مهارت‌هایی چون تیراندازی با کمان، نبرد با نیزه و شمشیرزنی را شامل می‌شود و دومی یعنی رشته‌های مبارزهٔ بی‌سلاح بر ضربات دست و پا و فنون گلاویزی تأکید دارند. سومی به هنرهای رزمی اشاره دارد که علاوه بر مبارزهٔ بی سلاح، مبارزهٔ مسلح نیز وجود دارد. امروزه برخی مهارت‌های مبارزه با سلاح همچون کِندو (شمشیرزنی ژاپنی) و کیودو (تیراندازی با کمان ژاپنی) به عنوان یک رشتهٔ ورزشی تمرین می‌شوند و رشته‌های بدون سلاحی همچون کاراته، جودو، تکواندو، موای تای، کیک بوکسینگ و جوجیتسو نیز به عنوان روش‌های دفاع شخصی تمرین می‌شوند. هنرهای رزمی ووشو، آیکیدو و هاپکیدو هم به عنوان هنرهای رزمی بی سلاح و مسلح تمرین می‌شوند. همچنین شکل‌های ساده شده‌ای از تای‌چی‌چوان، نوعی از ووشوی چینی، که از ماهیت رزمی خود خارج شده، به طور گسترده‌ای برای حفظ سلامتی تمرین می‌شوند.

بسیاری از تکنیک‌ها و تمرینات رشته‌های مختلف رزمی مشابه است اما هر یک از آنها ترکیب مخصوصی از مهارت‌ها را در خود جای داده‌اند. برخی از آنها مثل کاراته بر حرکات پویا، دقیق و مستقیم تأکید دارند و برخی همچون آیکیدو تکنیک‌های نرم‌تر، آهسته‌تر و پیوسته‌تر را به کار می‌گیرند. هر یک از رشته‌های رزمی به میزان خاصی از توانایی‌های بدنی شامل قدرت بدنی، انعطاف‌پذیری (به‌ویژه در ناحیه لگن)، هماهنگی عضلات و استقامت نیاز دارد.

مهمترین جنبهٔ وحدت‌بخش هنرهای رزمی شرق آسیا که آنها را از رشته‌های رزمی سایر نقاط دنیا متمایز می‌کند، تأثیر مکاتب دائو و ذن آئین بودایی بر آنهاست. این ویژگی باعث شده تا وضعیت ذهنی و معنوی هنرجویان اهمیت بالایی داشته باشد. در هنرهای رزمی بر درونی‌سازی وضعیتی تأکید می‌شود که در آن کارکردهای محاسبه‌گری ذهن به تعلیق درآمده تا ذهن و بدن به عنوان یک واحد پیوسته به شرایط محیطی و تغییرات آن واکنش نشان دهند. در مکاتب دائو و ذن نیز بر به دست آوردن چنین وضعیتی تأکید می‌شود و راه رسیدن به آن نیز از طریق تجربه و تمرین است. به همین دلیل بسیاری از پیروان این مکاتب به تمرین هنرهای رزمی به عنوان یک فعالیت فلسفی و می‌پردازند.

در قرن بیستم شاهد محبوبیت روزافزون هنرهای رزمی شرقی در جهان غرب بوده‌ایم. جودو در سال ۱۹۶۴ و تکواندو از سال ۲۰۰۰ در برنامه رسمی بازی‌های المپیک قرار گرفته‌اند و در ابتدای سده ۲۱ نیز یک رشتهٔ تلفیقی به نام هنرهای رزمی ترکیبی با وام گرفتن فنون رشته‌های مختلف رزمی، اهمیت خاصی پیدا کرده‌است.

تقسیم‌بندی هنرهای رزمی

هنرهای رزمی را به شیوه‌های مختلفی می‌توان تقسیم‌بندی کرد. یکی از این تقسیم‌بندی‌ها بر اساس تکنیک‌هایی است که در آن رشته بیشترین تأکید بر آنها می‌شود.

1.رشته‌های ضربه‌ای

دست: بوکس غربی

کل بدن: تکواندو، کیک بوکسینگ، ساواته، کاراته، موای تای، ووشو، وینگ چون، تای‌چی‌چوان (سبک مرکزی هنرهای رزمی چینی یا ووشو)، چانگ‌چوان (سبک شمالی هنرهای رزمی چینی یا ووشو)، نان‌چوان (سبک جنوبی هنرهای رزمی چینی یا ووشو)

2.گلاویزی

فنون پرتابی: هاپکیدو، سامبو، سومو

فنون قفل مفصل و خفه‌کننده: آیکیدو، جوجیتسو برزیلی

هنر رزمی کمان دو { سبکی منحصر به فرد ترکیبی از فنون گلاویزی و ضربه‌ای و اکروباتیک }

دفاع از خود شوخي نيست شما بايد طوري مبارزه كنيد

كه صدمات شديدي به شما وارد نشود و توقع صدمه

خوردن را هم داشته باشيد سادگي يك واژه كليدي در

اين هنر ميباشد با حداقل حركت و انرژي حداكثر عمل

انجام ميشود. براي دفاع از خود در برابر شخص مهاجم يا

مهاجمين هرگز به هيكل يا قيافه خشن كسي توجه

نكنيد اين موارد ويژگي هاي روانشناسي فرد است و

ربطي به استقامت و توانايي ندارد. هيكل هرگز نشانه

گر قدرت عضلات نيست.

يکي از روش هاي موفقيت در کيک

بوکس خود شناسي

است خود شناسي که در اثر

تجربه ظاهر مي شود

وبراي رسيدن به ان بايد يک هدف

داشت و اين هدف

بايد قهرماني جهان باشد و اين قهرماني جهان يک

ههدف هاي زير مجموعه اي داشته باشد يعني قهرماني

استان و تمرين هاي فشرده وبي خوابي نکشيدن ها و.

دراين صورت است که موفق مي شويد

هنوز هم هنرهای رزمی بیشتر به‌عنوان موضوعی جدال‌آمیز تلقی می‌گردد این تصور غلط که هنرهای رزمی موجب ترویج خشونت در بین کودکان می‌گردد، همچنان پابرجا است. اما به هر حال تنها یک تحقیق کوچک به والدین نشان می‌دهد که هنرهای رزمی روح کودکان را تلطیف و اعتمادبه‌نفس در آنها را افزایش می‌دهد. توجه به سلامت فیزیکی و روحی از دیگر مزایای آموزش در هنرهای رزمی می‌باشد.

زمانی که شما فرزندتان را در یک کلاس آموزش هنرهای رزمی ثبت نام می‌کنید. باید میل و علاقه فرزند خود را نیز ملحوظ نظر داشته باشید. اگر آموختن هنرهای رزمی به فرزندتان تنها هدف شما باشد و فرزند در این انتخاب نقشی نداشته باشد، این احتمال وجود دارد که او به زودی از ورزش متنفر گردد و از پرداختن به آن استنکاف نماید.
به‌نظر می‌آید به‌منظور کسب حداکثر بهره از کلا شما باید مطمئن شوید که محیط باشگاه مناسب است و فرزندتان از بودن در آنجا لذت می‌برد.دلیل متعددی برای آموختن هنرهای رزمی وجود دارد، بسیاری از والدین می‌خواهند به این وسیله به اتکاء به نفس فرزندشان کمک کنند و دفاع شخصی آنها را بهبود بخشند. برخلاف آنکه در مراحل اولیه، دفاع شخصی تنها عنصر قابل توجه نیست. بلکه موفقیت در کلاس، مجموعه‌ای از تأثیرات روحی و روانی مثبت را همچنان بر روی فرزند شما که رشد می‌کند و بزرگ می‌شود به همراه خواهد داشت.

به هر حال تأکید دفاع شخصی بر روی حل‌ برخوردها با صلح و آرامش در مراحل آغازین آن و استفاده از افعال فیزیکی تنها در موقع لزوم است. افراد قدرتمند و افراد ضعیف می‌توانند از کلاس‌های هنری رزمی سود ببرند. کسانی که از قدرت مناسب برخوردار هستند یاد می‌گیرند که تنها راه حفظ قدرت، احترام به دیگران است. ضعیف‌ها نیز می‌آموزند که چگونه مهارت‌های دفاعی خویش را توسعه و بهبود بخشند.
هنرهای رزمی همانند اکثر ورزش‌ها به فرزند شما برای داشتن جسمی قوی و سالم کمک می‌کند. بچه‌های بی‌تحرک زیادی هستند که ساعت‌های متمادی را در مقابل بازی رایانه‌ای مورد علاقه‌شان صرف می‌کنند.

هر از گاهی یک بازی بسکتبال برای فعال نگاه داشتن فرزند شما کافی نیست. اما هنرهای رزمی می‌تواند بیشتر تبدیل به یک شیوه زندگی شود تا یک ورزش. چرا که تأثیرات هنرهای رزمی بر روی فرزندان فرای کلاس‌ و خارج از باشگاه خواهد بود. خصایص فیزیکی بسیاری می‌تواند به این طریق بهبود یابند. از جمله: قدرت عضلات، استقامت در برابر خستگی، افزایش انعطاف بدنی و جریان خون بهتر در بدن.
همانطور که قبلاً نیز گفته شد در هنرهای رزمی چیزهائی بیش از مهارت‌های فیزکیی اموزش داده می‌شود و فرزند شما احترام و اعتمادبه‌نفس بیشتری پیدا خواهد کرد. با وجود آنکه هنرهای رزمی ورزش تیمی و گروهی نیست اما می‌توانند مهارت‌های مهمی را در این زمینه آموزش دهند. همچنین فرزند شما مهارت‌هائی چون صبوری و انضباط را کسب خواهد کرد که می‌تواند بر عملکرد وی در منزل، مدرسه و اجتماع نیز تأثیر مثبت داشته باشد.
به‌علاوه هنرهای رزمی به هنرجوی خود مفهوم احترام را آموزش می‌دهد و شما این موضوع را خصوصاً در کودان فوق‌العاده ملاحظه می‌نمائید. این بسیار مهم است که مربی تنها روی توسعه و بهبود جنبه فیزیکی هنرهای رزمی در بچه‌ها تمرکز نمی‌کند، مصاف آنکه به آنها بایستی به صورت غیرمستقیم رفتار صحیح و احترام را نیز آموزش دهد.
با وجود آنکه هنرهای رزمی به‌طور ضمنی به برخوردهای فیزیکی نیز اشاره دارد که می‌تواند سبب وارد آوردن آسیب‌ها و جراحات شود، اما اکثر کلاس‌ها با در نظر داشتن این مطلب یا قوانین و ت‌هایشان راجع‌به این موضوع بسیار سخت‌گیر هستند.
واقعیت امر این است که احتمال آسیب‌دیدگی فرزند شما در هنرهای رزمی در مقایسه با فوتبال و بسکتبال به مراتب کمتر است. نظارت مربیان این اطمینان را می‌دهد که سلامت فرزند شما مدنظر قرار گیرد و شرایط را برای بهبود تمام مهارت‌های مذکور فراهم نماید .